CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

بررسی تنوع ژنتیکی اکوتیپ های عماب ایران با استفاده از بارکد گذاری DNA (DNA Barcoding) و نشانگر مولکولی RAPD

عنوان مقاله: بررسی تنوع ژنتیکی اکوتیپ های عماب ایران با استفاده از بارکد گذاری DNA (DNA Barcoding) و نشانگر مولکولی RAPD
شناسه ملی مقاله: HERBAL01_941
منتشر شده در همایش ملی گیاهان دارویی در سال 1389
مشخصات نویسندگان مقاله:

سمیه عباسی - دانشجوی کارشناسی ارشد بیوتکنولوژی کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد
سعید ملک زاده شفارودی - استادیار گروه بیوتکنولوژی و به نژادی گیاهی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد
کمال غوث - گروه بیوتکنولوژی و به نژادی گیاهی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد
فرج اله شهریاری - گروه بیوتکنولوژی و به نژادی گیاهی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد

خلاصه مقاله:
عناب گیاه دارویی ارزشمندی است که در طب سنتی ایران جایگاه ویژه ای دارد با تمام اهمیتی که گیاهان منطقه ای مانند عناب در اقتصاد و اشتغال زایی مناطق مختلف کشور دارند در عرصه پژوهش و فناوری جزء گیاهان فراموش شده به حساب می آیند با عنایت به اهمیت اقتصادی و دارویی این گیاه اولین قدم برای برنامه های اصلاحی عناب، اطلاع از تنوع ژنتیکی و روابط خویشاوندی بین ارقام مختلف آن است لذا در این پژوهش از 34 اکوتیپ عناب که از هشت استان عناب خیز کشور جمع آوری شده اند استفاده گردید به منظور بارکدگذاری DNA با استفاده از ژن matK و بررسی تنوع ژنتیکی با استفاده از نشانگر RAPD در گیاه عناب، دو آزمایش مستقل انجام گردید در آزمایش اول پس از استخراج DNA ، ژن matK در اغلب نمونه ها تکثیر و توالی یابی شد توالی های بدست آمده بیشترین شباهت ژنتیکی را با گونه Ziziphus jujuba voucher نشان دادند نتایج ارزیابی توالی ژن کاندیدای بارکدگذاری حاکی از دسته بندی اکوتیپ های مورد بررسی در دو گروه ژنتیکی بود گروه اول شامل اکوتیپ های قابل انتساب به گونه Z. jujuba بودند در حالیکه اکوتیپ های گروه دوم حضور گونه ای محتمل دیگر را نشان دادند که کمبود اطلاعات درباره ژن matK در گونه های متعدد مانع از نتیجه گیری قطعی در این رابطه می باشد همچنین تنوع ژنتیکی اکوتیپ های عناب ایران توسط 15 آغازگر RAPD مورد بررسی قرار گرفت که 6 آغازگر در بین نمونه ها دارای چند شکلی مطلوبی بودند گروه بندی اکوتیپ ها به روش تجزیه خوشه ای و با استفاده از الگوریتم UPGMA انجام شد که نمونه ها به دو گروه اصلی در ضریب شباهت 0/82 تفکیک شدند بیشترین شباهت ژنتیکی (92%) میان اکوتیپ های مازندران و گلستان و بیشترین تنوع در اکوتیپ های خراسان جنوبی مشاهده شد نتایج این مطالعه حکایت از وجود تنوع ژنتیکی مناسب جهت بهره گیری در پروژه های به نژادی اتی داشت تطابق نتایج ارزیابی ژن مرجع و نتایج حاصله از نشانگر RAPD در این پروژه مورد بحث قرار گرفته است.

کلمات کلیدی:
عناب، ژن matk، تنوع ژنتیکی، بارکدگذاری، RAPD

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/342459/