پویان بیگلری - دانشجوی بورسیه دکتری دانشگاه آیت الله العظمی بروجردی (ره)
سامره شیخ زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده حقوق، دانشگاه آیت الله العظمی بروجردی، ایران
امیرعباس پنبهء - دانشجوی کارشناسی ارشد ، دانشکده حقوق، دانشگاه آیت الله العظمی بروجردی، ایران
زهرا رحیم پور - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق خصوصی دانشگاه آیت الله العظمی بروجردی، ایران

ماهیت فرآیند آیین دادرسی همواره بر نقش متهم استوار می گردد و نقش بزه دیده در قانون صرفاً شخصی است که مسئولیت اعلام جرم را بر عهده دارد و از آسیب ها تا نقش فعال وی در روند دادرسی غفلت می گردد تا حدی که می توان گفت وی نه تنها در این فرآیند کاملاً منفعل و اثرپذیر است بلکه اظهارات وی به مثابه مطلعی در نظر گرفته می شود که باید شاهد روند رسیدگی باشد. اختیارات گسترده مقامات تعقیب و تحقیق و رسیدگی به حدی است که می توانند به پرونده ای که بزه دیده به جریان انداخته است سمت و سو داده و عقاید مقامات رسیدگی کننده نه تنها می تواند ماهیت جرم ارتکابی را مورد خدشه قرار داده بلکه می تواند به واسطه اختیاراتشان عناصر هر بزهی را مجدداً باز تعریف نموده و عملی را که ماهیتاً جرم تلقی می گردد را غیر جرم نشان داده و بزه دیده را تنها به عنوان ابزاری برای اعتراض به تصمیم جلوه دهند.

بزه دیده، کرامت انسانی، حقوق بنیادین، جبران خسارت