احمد پورابراهیم - قاضی دادگستری، دانشجوی دکتری حقوق و جزا و جرم شناسی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قشم، ایران
لیلا بهاروند - دانشجوی کارشناسی ارشد تجارت بین الملل، دانشکده حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی واحد الکترونیکی، ایران

بزهکاری اطفال و نوجوانان از جمله مسایل مبتلا به دنیای امروز است، بعد از پیروزی انقلاب و تغییرات مختلف در نظام قضایی کشور، مقررات دادرسی اطفال نیز دچار تحولاتی شد و از جمله این تحولات نسخ ضمنی قانون تشکیل دادگاه اطفال بزهکار مصوب 1338 و تغییر سن مسئولیت کیفری می باشد. پس از نسخ قانون مذکور ضرورت وجود دادگاه اطفال با دادرسی ویژه، عملاً در محاکم احساس گردید. بعد از تصویب قانون تشکیل دادگاههای عمومی و انقلاب و تغییر سیستم قضایی در سال 1373 چشمهای جامعه حقوقدانان کشور به تصویب قانون آیین دادرسی مربوطه دوخته شد تا اینکه در سال 1378 قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری به تصویب رسید. مواد 219 تا 231 این قانون مربوط به چگونگی دادرسی اطفال و نوجوانان بود که عملاً نتوانست پاسخگوی انتظارات جامعه و همچنین رفع مشکلات و معضلات دستگاه قضایی باشد. با عنایت به مراتب فوق و وجود رویه های عملی متفاوت در محاکم دادگستری در مورد شیوه های دادرسی و برخورد با اطفال بزهکار، نگارندگان را ترغیب نمود تا ضمن بررسی پیشینه تاریخی دادرسی جرایم اطفال در ایران نسبت به تجزیه و تحلیل قانون آیین دادرسی کیفری جدید با تطبیق و مقایسه با قانون آیین دادرسی کیفری قدیم و سایر قوانین مربوطه اقدام و ضمن بیان نقاط قوت قانون مزبور به بررسی کاستی ها و نواقص آن پرداخته و موضوع این مقاله به بررسی تحولات دادرسی اطفال در این قانون اختصاص داده شده است.

آئین دادرسی ، اطفال، بزهکاری، دادرسی کیفری، تحولات