مهدی اسدپور - کارشناسی ارشد مدیریت و دانش آموخته دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائمشهر
عباس لکی - کارشناسی ارشد مدیریت کشاورزی
علی جان حسنی - مدرس دانشگاه

بانک ها برای بقای بهتر خود نیاز سرمایه اجتماعی مطلوبی در جامعه دارند، و آن ثروت و دارایی نهفته ای است که از آمادگی روحی – روانی و اجتماعی افراد یک جامعه برای صرف نظر کردن از منافع شخصی و درگیرشدن در عمل جمعی پدید می آید. پژوهش حاضر از نوع پیمایش و جامعه آماری تحقیق حاضر را کلیه مشتریان حضوری بانک های استان تشکیل میدادند که نمونه آماری آن 384 نفر برآورد گردید.ابزار تحقیق پرسشنامه با طیف لیکرت می باشد.روش نمونه گیری از نوع تصادفی و سهمیه ای می باشد.ضریب آلفا 83% بدست آمد. نتایج با احتمال خطای 5% و قابلیت اطمینان 95% نشان داد: بین بانک ها از نظر میزان سرمایه اجتماعی در ابعاد اعتماد اجتماعی و مشارکتی، ساختاری و امنیتی، اعتماد درونی و تعمیم یافته تفاوت وجود دارد. همچنین با بکار گیری از روش مرکزی (Enter) از رگرسیون چند متغیره، سرمایه اجتماعی مردان نسبت به بانک ها بیشتر از زنان بوده و سرمایه اجتماعی بانک های دولتی نیز بیشتر از بانک های خصوصی بوده است. بانک های دولتی دارای سرمایه اجتماعی تعمیم یافته بیشتری نسبت به بانک های خصوصی بوده اند در مقابل بانک های خصوصی دارای اعتماد اجتماعی-ارادی و تجاری مناسبتری نسبت به بانک های دولتی برخوردار بوده اند. در نتیجه بیشترین میزان سرمایه اجتماعی بانک ها را می توان در میان متغیرهای یاد شده از آن اعتماد دانست.

بانک، سرمایه اجتماعی، مازندران، اعتماد، امنیت، مشارکت