تلفیق مصالح نوین درارتقاء معماری بومی بارویکرد معماری پایدار
عنوان مقاله: تلفیق مصالح نوین درارتقاء معماری بومی بارویکرد معماری پایدار
شناسه ملی مقاله: IACUT01_1035
منتشر شده در همایش بین المللی معماری عمران وشهرسازی در آغاز هزاره سوم در سال 1394
شناسه ملی مقاله: IACUT01_1035
منتشر شده در همایش بین المللی معماری عمران وشهرسازی در آغاز هزاره سوم در سال 1394
مشخصات نویسندگان مقاله:
سمیه احمدی - دانشجوی کارشناس ارشد گروه معماری واحد اردبیل دانشگاه آزاد اسلامی اردبیل ایران
جواد جوان مجیدی - عضو هیئت علمی گروه معماری واحد اردبیل دانشگاه آزاد اسلامی دانشجوی دکتری شهرسازی دانشگاه هنراصفهان اردبیل ایران
خلاصه مقاله:
سمیه احمدی - دانشجوی کارشناس ارشد گروه معماری واحد اردبیل دانشگاه آزاد اسلامی اردبیل ایران
جواد جوان مجیدی - عضو هیئت علمی گروه معماری واحد اردبیل دانشگاه آزاد اسلامی دانشجوی دکتری شهرسازی دانشگاه هنراصفهان اردبیل ایران
افزایش روزافزون گازهای گلخانه ای موجود درجو زمین بعلت استفاده ازانواع الاینده ها ازفزایش روزافزون الودگی محیط زیست و انقراض گونه های زیستی استفادها زمنابع طبیعی و سوختهای فسیلی ازیک سو و خطرازدست دادن منابع و ذخایر سوختهای فسیلی ازسوی دیگر ازعواملی هستند که توجه ما را به سوی بکارگیری هرچه بیشتر اصول و روشهایی درجهت کاهش اینگونه خسارات جلب می کنند سخن ازپایداری درمعماری را میتوان طراحی و همگون سازی باطبیعت و ساخت وسازه های آینده تعبیر کرد معماریهای بومی نمونه ای ازمعماری پایدار است که درآن ازمصالح و روشهای بوم آورد استفاده میشود استفاده ازشیوه های نوین معماری و بکارگیری آن درمعماری بومی هرمنطقه که سازگار و همساز با محیط آن منطقه باشد مورد بررسی دراین مقاله است مصالح پایدار که ویژگیهای خاصی ازجمله استفاده ازمواد بازیافتی قابل برگشت به طبیعت کاهش تویلد زباله دردسترس بودن و ... را دارا هستند این نگرش به طور کلی برای جلوگیری ازتخریب طبیعت و حفاظت ازمحیط زیست و توجه به نسلهای اینده می باشد بطور خلاصه منظور ازبوم شناسی ساختمان و مصالح نوین این استکه باتلفیق مصالح با فناوریهای جدید و مطابق با عوامل جوی کیفیت های فضایی و اسایش برای ساختمان فراهم گردد
کلمات کلیدی: معماری پایدار ، معماری بومی ، مصالح پایدار
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/414228/