ساناز حمزه علی - دانشجوی کارشناسی ارشد جامعه شناسی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس
ملیحه شیانی - دانشیار دانشگاه تهران

پژوهش حاضر با هدف بررسی پدیده روسپی گری در شهر تهران، به روش کیفی می پردازد. جامعه آماری زنان روسپی ساکن در مناطق مختلف شهر و مردان مشتری آنها است که به روش نمونه گیری زنجیرهای ارجاعی یا گلوله برفی انتخاب شده اند. اطلاعات از طریق مصاحبهی عمیق با 21 زن و 5 مرد که یا خود روسپی هستند یا از خدمات روسپیان استفاده می کنند، جمع آوری و با استفاده از کدگذاری نظری تحلیل شده است. نتایج پژوهش، مصادیق این پدیده را، برقراری رابطه صرفا جنسی، برقراری رابطه ی جنسی با عاطفه، برقراری رابطه ی جنسی برای لذت جنسی، برقراری رابطه برای بر طرف کردن نیازهای ثانویه، برقراری رابطه برای رسیدن به برابری با مردان نشان میدهد. طبق یافته ها، دلایل روسپی گری زنان در مناطق مختلف عبارتند از: ناتوانی در تامین مخارج زندگی، برطرف کردن نیازهای غیرضروری، گرفتن تایید و اعتماد به نفس از جنس مخالف، رسیدن و به لذت و هیجان جنسی، استفاده از بدن به عنوان سرمایه ی جنسی، رسیدن به حس برابری با مردان از عوامل تاثیر گذار بر چگونگی روسپی گری در شهر تهران است. نتایج پژوهش این نوع از روسپی گری را آسیب زاتر از انواع دیگر آن نشان می دهد و پیامدهای آن را بیان می دارد.نتایج به دست آمده را در سه دسته می توان خلاصه کرد : 1- تغییر در سبک زندگی منجر به تغییر در نوع نیازها و چگونگی برطرف کردن این نیازها می شود 2- نیازهای متفاوت با شیوه های مختلف روسپی گری ارتباط دارد 3- اطلاع از سرمایه ی جنسی و چگونگی استفاده از آن برای رفع نیازها، با سطح تحصیلات زنان روسپی ارتباط دارد .

زن، روسپی، روسپی گری، منطقه زندگی، سرمایه ی جنسی، روش کیفی