سعید امان پور - استاد دانشگاه شهید چمران اهواز، دانشکده علوم زمین، گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری
کوکب ظریفی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه شهید چمران اهواز، دانشکده علوم زمین، گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری
بوذر ادیبی - مدیرموسسه فرهنگی پدیده دانش امروز، کارشناس ارشد مدیریت آموزشی
فرشته ظریفی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه پیام نور اهواز

یکی از مهمترین وظایف دولت ارائه مسکن مناسب برای اقشار ضعیف می باشد زیرا آنها بدون حمایت های دولت به تنهایی قادر به برآوردن این نیاز خود نیستند. این نوشتار به وضعیت مسکن و جمعیت حاشیه نشینان کوی علوی در شهر اهواز می پردازد. که در آن جمعیت و مسکن سال 1385 و 1390 مورد بررسی قرار گرفته، و سپس به پیش بینی جمعیت و کمبود مسکن و نظام استقرار سکونتگاه ها در کوی علوی اهواز می پردازد. در این پژوهش تأکید بر تکنیک های کمی و مدل های آماری، برآورد نیاز به مسکن همچون روش انبوهه، روش شاخص و روش خام استفاده از گروه نما و تراکم واحد ساختمانی برای به دست آوردن زمین مورد نیاز استفاده شده است. روش تحقیق این مقاله ازنوع توصیفی- تحلیلی- کاربردی است و روش گردآوری آن به دو روش کتابخانه ای (گزارش سازمان ها و نهادهای خوزستان) و میدانی است. اطلاعات مورد نیاز به صورت پرسشنامه جمع آوری، و مورد تجزیه و تحلیل های لازم قرار گرفته اند. نتایج وضعیت شاخص های کمی مسکن دراین بررسی و مقایسه آنها در سالهای 1385 و 1390 ، و همچنین افزایش جمعیت و روند رو با رشد آن، نشان از کاهش و کمبود واحدهای مسکونی این محله حاشیه نشین دارد.

مسکن، حاشیه نشینی، کوی علوی، ویژگی های کمی و کیفی