منصور بیرامی - دکتری، دانشیار روان شناسی تربیتی، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تبریز.
نادر محمدی - کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی، دانشگاه تبریز.
منیژه خانی - کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی، دانشگاه تبریز.

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه سازگاری با تعلل ورزی تحصیلی دانش آموزان متوسطه انجام شد. نمونه پژوهش شامل 354 دانش آموز (158پسر و 196 دختر) از دانش آموزان متوسطه شهر پارس آباد بود که بوسیله نمونه گیری تصادفی نسبتی انتخاب شدند و به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های مقیاس ارزیابی تعلل ورزی تحصیلی(TPS) و پرسشنامه سازگاری (AISS) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات روش همبستگی، رگرسیون چندگانه و آزمون t برای گروه های مستقل به کار رفت. نتایج پژوهش نشان داد که بین تعلل ورزی دختران و پسران تفاوت معنی دار وجود ندارد. همچنین نتایج بیانگر آن است که سازگاری کل و مولفه های آن (آموزشی، اجتماعی و عاطفی) در سطح (0/0001) با تعلل ورزی تحصیلی همبستگی مثبت دارند. تحلیل رگرسیون مشخص نمود که به جز مولفه سازگاری اجنماعی بقیه مولفه ها در سطح معنی داری (0/0001) توانایی پیش بینی تعلل ورزی تحصیلی را دارند. آزمون t برای گروههای مستقل نیز نشان می دهد که بین تعلل ورزی دختران و پسران تفاوت معنی داری وجود ندارد.

سازگاری کل ، سازگاری آموزشی ، اجتماعی و عاطفی ، تعلل ورزی تحصیلی