یوسف دهقانی - استادیار، دکتری روانشناسی، گروه روانشناسی،دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه خلج فارس بوشهر
محمد خورشیدی - کارشناس ارشد ، مدیریت آموزشی،گروه مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بوشهر

زمینه و هدف: بااینکه ADHD یک اختلال روانی شایع است و در طول قرن حاضر، به صورت های مختلف مورد توجه قرارگرفته است؛ ولی پژوهشگران و متخصصان بالینی هنوز جنبه های ناشناخته ای از این اختلال را مطرح میکنند. هدف پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی درمان رفتاری، نوروفیدبک و ترکیبی با کنترل هوش و وضعیت اقتصادی اجتماعی در کاهش علائم کودکان ADHD است. روش: روش تحقیق به صورت شبه آزمایشی بوده است. بدین منظور از میان کودکان ADHD شهرستان بوشهر، 40 نفر (10 نفر گروه های متفاوت و در سنین 3 تا 12 سال) با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری در این تحقیق، پرسشنامه ی تشخیص کودکان بیش فعال و پرسشنامه ی مقیاس علائم ADHD و آزمون هوش گودیناف با در نظر گرفتن وضعیت اقتصادی - اجتماعی و آزمون نوروفیدبک و تجویز دارودرمانی بوده است. نتایج: یافته ها بر اساس تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی توکی نشان داد که بین گروه درمان رفتاری با گروه گواه، نوروفیدبک با گروه گواه، و ترکیبی با گروه گواه تفاوت معنی داری وجود دارد. اما بین سایر گروه های درمان با یکدیگر تفاوت معنیداری وجود نداشت. نتیجه گیری: روش های درمان رفتاری، نوروفیدبک و درمان ترکیبی بر کاهش علائم ADHD مؤثر است.

درمان شناختی ، نوروفیدبک ، درمان ترکیبی