محمد نوروزی فرد - دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
جمشید شنبه زاده - دانشگاه تربیت معلم تهران

بیماری دژنرسانس وابسته به سن ماکولا (AMD) در افراد مسن از نظر شیوع دومین بیماری پس از دیابت است که باعث نابینایی می شود تنها راه درمان بیماران AMD تزریق درون وریدی داروی bavecizumab می باشد برای آنکه بتوان موثربودن این روش درمانی را اثبات کرد باید تعداد سلولهای مرده در ناحیه ماکولا اندازه گیری گردد. دراین مقاله سیستمی نوین جهت اندازه گیری اتوفلورسنس موجود در ناحیه ماکولای تصاویر شبکیه، جهت بدست آوردن تعداد سلولهای مرده ارائه گردیده است. این سیستم ترکیبی از سه بخش اصلی شامل پیش پردازش شبکیه، تجزیه تحلیل و درک تصاویر می باشد. مرحله پیش پردازش وظیفه حذف حاشیه ها و معکوس کردن تصاویر شبکه را به عهده دارد. در مرحله تجزیه تحلیل، بخش بندی تصویر و استخراج ویژگی ها انجام می گردد. در بخش بندی تصویر، نواحی هدف با استفاده ازمتدهایی همچون ریخت شناسی، حد آستانه پویا و مولفه های همبند حاصل می گردند و ویژگیهای نواحی هدف شامل فاصله اقلیدسی نسبت به مرکز تصویر و چگالی می باشد. در مرحله، درک تصاویر با استفاده از جمع آوری ویژگی های هر کلاس، ناحیه ماکولا و پارامتر قابل اندازه گیری جهت سنجش میزان اتوفلورسنس بدست می اید که به کمک آن تعداد سلولهای مرده در ناحیه ماکولا مشخص می گردد نتایج از طریق تحلیلهای آماری، شامل رگرسیون خطی و همبستگی بین داده ها، حاصل شده است آزمایشات روی پایگاه داده ای شامل 34 تصویر شبکیه بیماران AMD انجام شده است. به طور متوسط میزان کاهش تعداد سلولهای آسیب دیده در ناحیه ماکولا 15134 است. در بررسی های بالینی صحت ارتباط یافت شده در کاهش تورم ماکولا اثبات گردیده ولی رابطه ای با روند کاهشی یا افزایشی دید بیماران مشاهده نشده است.

ریخت شناسی، مولفه های همبند، ماکولا، دژنرسانس وابسته به سن ماکولا، تصویر شبکیه