محمد حسین عابدی - دانشجوی دکتری معماری گرایش معماری،دانشگاه آزاد اسلامی تهران
احمد فیروزیان - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری،دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرند،
محسن خراسانی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری،موسسه آموزش عالی شمس گنبد کاووس

در دنیای امروز که پا به هزاره جدید گذاشته است،بی تردید صنعت گردشگری به صورت یکی از پایه های استوار سیستم جهانی در خواهد آمد.امروزه گردشگری تنها مختص خانواده های مرفه و ثروتمند نیست،بلکه میلیون ها نفر از مکان های تازه بازدید می کنند.در حالی که عصر جدیدی از توریسم آغاز شده است و سیر تکاملی خود را می پیماید،تعداد زیادی از عوامل برون زا بر آن تاثیر خواهند گذاشت.پیشرفت و توسعه فناوری و تخصصی تر شدن علوم مختلف همچون معماری در کنار مسایل مربوط به محیط زیست از جمله عواملی هستند که بر تقویت صنعت توریسم تاثیر می گذارند.با توجه به جاذبه های گردشگری ظرفیت ها و امکان های مناسب در عرصه های مختلف،به راحتی می توان دریافت که مقام نود و پنجم در شرایط کنونی و رتبه یکصد و سی و هفتم در افق 2020 میلادی در میان 181 کشور جهان شایسته صنعت گردشگری ایران نیست.کشوری که از نظر توانمندی های خاص طبیعت گردی در میان پنج کشور اول دنیا قرار دارد.در این مقاله نگارنده سعی بر آن داشته تا با شناخت طبیعت بکر و جغرافیا و اقلیم استان بهره جوید و به بررسی نقش معماری در طراحی محیط های اقامتی همانند با ارزش های بوم گردی بپردازد.طراحی معماری مجموعه های تفریحی اقامتی بعنوان عاملی مهم و تاثیر گذار در احیا و تقویت صنعت گردشگری با روش تحلیل تفسیری و بکارگیری از ابزار کتاب و مقالات و بررسی نمونه های داخلی و خارجی مورد مطالعه قرار گرفته است.

حس تعلق،مکان ،طراحی ،مجتمع اقامتی،تفریحی،استان گلستان