علی سینایی - دانشیار دانشکده فنی دانشگاه شهید باهنر کرمان
فرزاد حجازی - محقق ارشد عمران

در این اواخر سیستم های کنترل سازه متعددی ابداع شده که از جمله آنها می توان به میراگرهای فعال و نیز دستگاههای فعال آیرودینامیک و سیستمهای هیدرولیکی برای کاهش پاسخهای دینامیکی سازه ها و نیز فراهم نمودن تسهیلاتی برای مقابله با لرزه های سازه و بارهای ناشی از آن اشاره کرد . در این میان سیستمهای کنترل فعال و نیمه فعال ، مبتنی بر سازه با سختی متغیر بعنوان عملی ترین حالت بنظر می رسد . در طی این روند ، مسئلة بسیار مهم ، یافتن سختی مناسبی است که بتواند موجب کمتر شدن پاسخ سازه در مقابل نیروهای وارده گردد . به زبان ساده تر می توان گفت که هدف ، بهینه سازی سختی سازه به هنگام وارد شدن نیروهای دینامیکی به منظور کاهش دادن هر چه بیشتر تغییر مکان ناشی از تاثیر نیروهای خارجی به سازه است . از جمله مباحث بسیار مهم در سیستم های کنترل فعال موضوع “ تأخیر زمانی “ ( Time Delay ) یا تفاوت زمان بین لحظه دریافت اطلاعات توسط سنسورها و زمان اعمال نیروی کنترل بر سازه است که می تواند حتی سبب ناپایداری سیستم نیز گردد . بنابراین سعی بر این است که تاخیر زمانی ایجاد شده در سیستم را تا حد امکان کاهش دهیم تا سیستم کنترل فعال بتواند وظیفة خود را بخوبی انجام دهد و موثر واقع شود.استفاده از روش شبکه های عصبی بعنوان وسیله ای برای کاهش تأخیر زمانی مدتی است که مورد توجه محققین قرارگرفته است. در این مبحث نیز سعی شده که با استفاده از شبکه های عصبی این تاخیر زمانی را برای برآورد سختی مطلوب از میان برداریم . بدین صورت که از این شبکه ها برای برآورد سختی مطلوب استفاده کرده ایم

کنترل فعال ، شبکه های عصبی