شهریار افندی زاده - استادیار دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت
امیرمسعود رحیمی - دانشجوی دکتری مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت

یکی از اهداف مهندسین حمل و نقل، افزایش بازدهی سفرهای داخل شهر از طریق کاهش زمان سفر و همچنین کاهش انرژی مصرفی و اثرات منفی ناشی از تردد وسایل نقلیه روی محیط شهر ازقبیل آلودگی هوا می باشد. یکی ازروشهای مهم در جهت دستیابی به هدف مذکور، اعمال مدیریت برای کنترل عوامل مؤثر در تنظیم سفرهای شهری با توجه به امکانات موجود حمل و نقل و بکارگیری تکنولوژیهای نوین می باشد. موارد مذکور توانائی بالقوه ای را جهت بهینه سازی سفرها در کریدورهای درون شهری بوجود می آورد.هدف این مقاله، ارائه روش بهینه سازی کریدورهای درون شهری با به حداقل رساندن زمان سفر و نیز کاهش مصرف انرژی و انواع آلودگی های هوا می باشد. ساختار متدولوژی و مدلهای تشکیل شده بر اساس روابط متقابل بین عرضه و تقاضا استوار است. متغیرهای انتخاب شده جهت بهینه سازی شامل عوارض مربوط به آزاد راهها، هزینه پارکینگ اتومبیل برای مناطق تجاری مرکزی شهر و کرایه حمل و نقل عمومی می باشد. انتخاب این متغیرها با توجه به اثرات آنها برتعیین مقدار و نوع سفر با توجه به سطح کیفیت خدمات و نیز عوارض محیطی و مصرف انرژی می باشد. به منظور نشان دادن قابلیتهای روش مذکور، این روش دریکی از شهرهای کانادا با توجه به اطلاعات پیش بینی شده برای سال ٢٠١١میلادی مورد استفاده قرار گرفته که نتایج رضایت بخشی حاصل شده است

مدیریت تقاضای سفر، بهینه سازی ، کریدور درون شهری