احمد شوشتری - استادیار گروه عمران، دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی مشهد
مهدی اکبری لر - کارشناس ارشد سازه

در این پژوهش یکی از روشهای که با نام "طراحی بر اساس عملکرد" شناخته می شوند، ارائه می شود. در این روش معادله های طراحی بر این اساس بدست آمده اند که عملکرد سازه(تغییر مکان نسبی بین طبقه ای و یا شکل پذیری) در هنگام طراحی با احتمال مشخصی از حد معینی تجاوز نکند. بنابراین، سازه طراحی شده با احتمال مشخصی به عملکرد مطلوب می رسد، به عبارت دیگر سازه طراحی شده از قابلیت اطمینان مشخصی برخوردار می باشد. برای استفاده از این روش به طیف طراحی شبه شتاب با شکل پذیری های ثابت نیاز است. به همین منظور ابتدا این طیف ها تهیه شده اند. سپس چند ساختمان فولادی با تعداد طبقات مختلف و سیستم بادبند همگرا، ابتدا با آئین نامه 2800 طراحی شده اند. سپس این سازه ها مجددا با روش "قابلیت اطمینان" طراخی می شوند. رفتار سازه های طراحی شده با تحلیل بار افزون غیر خطی سنجیده می شود. نتایج نشان می دهد در سازه های بادبندی طراحی شده مطابق آیین نامه 2800، ستونهای مجاور بادبندها دارای ضعف هستند و شکل پذیری بسیار کمی در هنگام زلزله دارند.

طراحی بر اساس عملکرد ، تحلیل بار افزون غیر خطی ، عملکرد مطلوب ، قابهای بادبندی