امین حیدری - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان
محمدرضا سهرابی - استادیار دانشکده مهندسی شهید نیکبخت، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاه

کاهش وزن مرده ی ساختمان با استفاده از بتن هایی با وزن مخصوص کم و مقاومت فشاری بیش از 17 مگاپاسکال همواره مورد توجه بسیاری از مهندسین طراح بوده است؛ زیرا امتیازات قابل توجهی در کاهش وزن سازه برای کاستن اثرات زلزله بر سازه وجود دارد. در این راستا نیز مطالعات متنوعی در سطح جهان صورت گرفته است و در سال های اخیر به طرز چشم گیری استفاده از بتن سبک افزایش یافته است، ولی تاکنون جایگاه خود رادر کشور ایران پیدا نکرده است. بتن سبکدانه یکی از انواع بتن های سبک می باشد که مقاومت آن در مقایسه با بتن های معمولی کمتر می باشد. یک راهبرد عملی جهت کسب حداقل مقاومت مورد نیاز برای این نوع بتن، استفاده از افزودنی ها می باشد. با جایگزین نمودن مصالح ریزدانه ی طبیعی به جای ریزانه ی سبک نیز تا حدودی می توان بر مقاومت فشاری این نوه بتن افزود. محققان بسیاری استفاده از سبکدانه ها رادرخصوصیات مکانیکی بتن از جمله وزن مخصوص، مقاومت و جذب آب بررسی کرده اند؛ اما تحقیقات اندکی در مورد اثر افزودنی ها در بتن سبک وجود دارد . در این تحقیق ضمن بررسی دو نوع بتن ساخته شده با سبکدانه های طبیعی پامیس و مصنوعی لیکا، تاثیر استفاده از افزودنی هایی نظیر میکروسیلیس و فوق روان کننده بر خواص مکانیکی بتن سبک مورد توجه قرار می گیرد. نتایج حاصل از آزمایشات دلالت بر امکان ساخت بتن سبک سازه ای با هر دو نوع مصالح موجود در ایران را داردو اثر میکروسیلیس را در بهبود خواص مکانیکی بتن سبک سازه ای نشان میدهد. همچنین نتایج حاصل نشان می دهد بتن ساخته شده با سبکدانه ی پامیس دارای مقاومت فشاری و کششی بیشتری نسبت به بتن ساخته شده با سبکدانه ی لیکا دارد.

بتن سبکدانه ، دانه رسی منبط شده لیکا ، پامیس ، خواص مکانیکی ، دوده ی سیلیسی