مرتضی ظریف قربانی - کارشناس ارشد سازه، دانشگاه گیلان، رشت
سعید پورزینلی - دانشیار سازه، گروه عمران، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه گیلان، رشت
نصرت اله فلاح - استادیار سازه، گروه عمران، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه گیلان، رشت

در این مقاله پاسخ دینامیکی ساختمانهای متکی بر تکیه گاه الاستیک مورد بررسی قرار گرفته است. سازه جداسازی شده مانند یک سازه برشی با درجه آزادی جانبی در هر طبقه مدل شده است تکیه گاه الاستیک نیز به عنوان یک درجه آزادی در نظر گرفته می شود که دارای سه پارامتر مجهول: جرم، سختی ومیرائی می باشد. در این تحقیق با استفاده از روش بهینه سازی الگوریتم ژنتیک مقادیر جرم، سختی و میرایی تکیه گاه الاستیک به نحوی بهینه می شود که تغییر مکان و شتاب افقی طبقات سازه به حداقل ممکن برسد. سپس با تعریف و اضافه کردن یک طبقه به عنوان طبقه مستقل جابجائی تکیه گاه ارتجاعی نیز به حداقل ممکن می رسد.

جداساز لرزه ای ، پاسخ لرزه ای ، طبقه مستقل ، الگوریتم ژنتیک ، ساختمان بلند