سمیه شیزراد کرکان - دانشجوی کارنشاسی ارشد الهیات
علیرضا سلیمی÷ - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

موضوع بحث ما در این پژوهش دیدگاه فقه امامیه و قانون ایران در رابطه با مجازات مرتد است. درپژوهش پیشرو که بهصورت ابزار کتابخانه ای مورد تحقیق قرار گرفته است قابل ذکر است که، رخدادهاى بحران خیز کنونى در صحنه جهانىو پیدایش شگردها و جریانهاى جدید در صحنه بین المللى از طرف دشمنان اسلام و بى دینان براى مقابله با دین ومقدسات اسلامى سبب شده است که مسأله ارتداد و حکم و مجازات آن از زوایاى مختلف و با حساسیت بیشترى موردنقد و بررسى محافل مختلف علمى، فرهنگى وسیاسى قرار گیرد. سوال اساسی این پژوهش علمی این است که، تفاوتقانون جدید مجازات اسلامی با قانون سابق مجازات اسلامی ایران در باب مجازات مرتد چیست؟در قانون مجازات اسلامی،بدعت در دین که تا به حال ممنوع بود ولی جرم محسوب نمیشد ولی در قانون جدید نه تنها جرم است بلکه برای آنمجازات اعدام در نظر گرفته شده. همچنین در مورد ارتداد در قانون قبل فرصت بازگشت برای فرد مرتد در نظر گرفتهشدهبود اما در قانون جدید حکم مرتد، اعدام است بدون در نظر گرفتن هیچ فرصت و ملاحظهای. در نتیجه مرتد به صرفشک و تردید اعدام نمی شود، مرتدی به دار مجازات آویخته می شود که راه عناد و کج روی را آگاهانه برداشته ودر صددتضعیف آیین حق اسلام- که نجات دهنده انسان ها است بر آید.

فقه امامیه، قانون ایران، مجازات، مرتد