سمانه فرهاد توکسی - دانشجوی کارشناسیا رشد جامعه شناسی دانشکده علوم اجتماعی و اقتصاد دانشگاه الزهرا
محمد زارعی - کارشناسی ارشد جامعه شناسی دانشگاه پیام نور

دین در طول تاریخ به عنوان یک نهاداجتماعی و عنصر کلیدی تشکیلدهندهی زندگی فردی و فرهنگ جوامع انسانی است که اهمیت زیادیدر افول و ظهور تمدنهای بشریت داشته است. مقالهی حاضر سعی می-کند از میان نظریات دو متفکر بزرگ جامعهشناسی دین، امیل دورکیم وماکس وبر، با مراجعه به منابع متعدد و بررسی دیدگاههای مربوط در اینزمینه بتواند نظریات این دو متفکر را تحلیل کند. این مقاله از نوعتاریخی، به روش اسنادی وکتابخانهای انجام میشود. یافتهها حاکی از آناست که دورکیم میخواست از بررسی دین به اتحاد جامعه، آن همتوسط یک محور و واحد اخلاقی برسد و همبستگی و ثبات و نظماجتماعی را به دین استناد کند. وبر به دنبال کار دورکیم به رفتارهایدینی و باز نمود آن در اجتماع توجه داشت و آن را تحول بخشید و درپی کشف ماهیت دین و رفتار و انگیزش حاکم بر آن برآمد.

جامعه شناسی دین، دین، عقلانیت، پوزیتیویسم، وجدان جمعی