CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

وجوه بلاغی دعای عرفه

عنوان مقاله: وجوه بلاغی دعای عرفه
شناسه ملی مقاله: ICCRT01_0237
منتشر شده در کنگره بین المللی فرهنگ و اندیشه دینی در سال 1393
مشخصات نویسندگان مقاله:

محمد شیخ - استادیار دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه سیستان و بلوچستان
محبوبه ایمانی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه سیستان و بلوچستان

خلاصه مقاله:
دعای عرفه، دعایی است که در صحرای عرفات بر زبان امام حسین (علیه السلام) جاری گشت. امام (علیه السلام) در ایندعا مضامین بلند عرفانی را با الفاظ فصیح و بلیغ درآمیخته است. این دعا میدان وسیعی از بلاغت اعم از معانی، بیان وبدیع را در برگرفته است. علم معانی یکی از بخشهای مهم علم بلاغت است که در آن چگونگی مطابقت کلام با مقتضایحال شناخته میشود تا سخن با هدف از ایراد آن متناسب گردد. از شاخههای علم معانی، بحث جملات انشائیه طلبیاست که در قالبهای گوناگون امر، نهی، استفهام و نداء بکار میرود. گاه قالبهای مذکور از غرض اصلی و اولیه خودرا می رساند. این پژوهش با روش تحلیل محتوا به بررسی « ثانویه » خارج می شود و جمله طلبی غرضی دیگر یا اصطلاحاًجملات انشائیه در دعای عرفه پرداخته است و اغراض ثانویهای که در کتابهای بلاغی به آن اشاره شده استخراج نمودهاست. علاوه بر آن به اغراض نو یافتهای دست پیدا کرده که در کتابهای بلاغی کمتر به آن اشاره شده است.

کلمات کلیدی:
دعای عرفه، بلاغت، علم معانی، انشاء طلبی

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/300756/