مرضیه محمودی - دانشجوی کارنشاسی ارشد دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه سیستان و بلوچستان
حسین خاکپور - استادیار دانشکده الهیات دانشگاه سیستان و بلوچستان

خلقت به معنای آفرینش، یکی از افعال الهی است واز جمله مفاهیم اساسی در جهان بینی اسلامی است که نقشبسیار برجسته ای در همه ی ابعاد اندیشه دینی ایفا می کند. در قرآن کریم وروایات معصومین (ع) مطالب فراوانی دربارهآن آمده است. در کلام وفلسفه اسلامی این مسأله بیشتر به صورت تقابل میان حدوث وقدوم بررسی شده است. این مقالهبه روش توصیفی تحلیلی با رویکرد قرآنی روایی دیدگاه مفسران و متکلمان شیعه را به عنوان منبعی برای کشف نظرخلق از عدم، بیان می کند و نتیجه می گیرد که عالم بر طبق علم خداوند خلق شده است، پس خلقت فعل آزاد است،تنها غایتی که می توان بر اراده خدا تصور کرد، وجود خاص اوست. با این حساب، خلقت، احسان خداست. خلق عالم ازعدم به معنای خلق لاشیء می باشد و در ضمن مباحث صفات الهی وحدوث عالم به آن پرداخته شده است.

قرآن، روایات، خلق ازعدم، خلق لا من شیء