مینا صنایعی - دانشجوی کارشناسی ارشد زمین شناسی مهندسی دانشگاه اصفهان
اکبر قاضی فرد - دانشیار گروه زمین شاسی دانشگاه اصفهان
محمود هاشمی - استادیار گروه عمران دانشگاه اصفهان

یکی از مهمترین پارامترها درطراحی سازههای آبی بزرگ نفوذپذیری ساختگاه آن سازهها میباشد . مرسومترین روش برای تعیین ضریب نفوذپذیری سنگهای درزه دار استفاده از آزمایش لوژن می باشد . دراین مقاله نفوذپذیری ساختگاه سد صفای کرمان مورد بررسی قرار گرفته است . برای این منظور ساختگاه سد به سه بخش تکیه گاه چپ، بستر ( پی مرکزی ) و تکیه گاه راست تقسیم شده، سپس مقایسه لوژن و همچنین نوع رفتارهای هیدروژئومکانیکی حاصل از 14 کمانه واقع در محدوده محور، محاسبه و تعیین گشتند و فراوانی آن ها در هر کدام از بخش های ساختگاه محاسبه شد . در نهایت قسمتهای مختلف ساختگاه از نظر پتانسیل آبگذری و نوع رفتارهای هیدروژئومکانیکی با هم مقایسه شده اند . وجه غالب توده سنگ در رده نفوذپذیری کم بوده که مربوط به سازند قرمز بالایی میباشد . براساس نتایج به دست آمده، فرار آب از تکیهگاهها بیشتر از بستر میباشد . نموداهای تطابق مقادیر لوژن و درزهداری نشان میدهد که در اکثر قسمتها هماهنگی بین این دو پارامتر وجود دارد

سد، پی، تکیهگاه، نفوذپذیری، لوژن ، زمین شناسی مهندسی، رفتار هیدروژئومکانیکی