فریبرز جباری

هیچ یک از اعمال انسانی و دنیایی ، بازدهی صد درصد ندارد . از این روست که استفادۀ بهینه و ممانعت از هدر رفتن امکانات ، یک بحث اولیه و اساسی است . این موضوع آنگاه مهم و جدی تر می شود که کار مایه انجام هر عملی ، یعنی انرژی ، مورد بحث و مد نظر باشد . به جرأت می توان مدعی شد که با توجه به محدودیتهای موجود در منابع انرژی و اهمیت هزینه های انرژی در قیمت تمام شده محصولات ، وجود پتانسیل بالای صرفه جویی ، لزوم کاهش قیمت تمام شده محصولات به منظور افزایش توان رقابتی ، ، لزوم کنترل و کاهش هزینه ها در بخش انرژ ی در حوزۀ مدیریت دارایی و هزینه ها و... اعمال مدیریت مصرف انرژی را امری اجتناب ناپذیرو دائمی کرده است .