مریم ولی زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه محقق اردبیلی
حجت اله رشیدکلویر - دکترای معماری، استادیار گروه معماری و عضو هیأت علمی دانشگاه محقق اردبیلی

در باب تأثیر معماری بر انسان و سلامت روان جامعه بسیار سخن بهمیان آمده است. موضوعی که میتواند مورد بررسی قرار گیرد این است که آیا این رابطه میتواند دوسویه باشد؟ به بیانیدیگر آیا سلامت روان جامعه نیز میتواند بر معماری رایج در جامعه تأثیر بگذارد؟ سعی پژوهش حاضر بر این استکه به این پرسش، پاسخ مثبت داده و به معماری به عنوان معلولی از وضعیت سلامت روان جامعه بنگرد. نتیجه مورد انتظار این تحقیق این است که یکجامعه سالم به لحاظ روانی و رفتاری به معماری ماندگارتر و غنیتر گرایش داشته و در محافظت از آن میکوشد. بدین معنی که هرچه سلیقهزیباییشناسی افراد که خود ماحصل سلامت و تعادل روانی آنان است پرورش داده شده و ارتقاء یابد تقاضا برای آثار معماری غنیتر و پایدار افزایش یافته و ساختوسازهای فاقد ارزش معماری به حاشیه رانده میشود. همچنین یکی دیگر از شاخصهای رفتار سالم اجتماعی میزان رضایتمندی و مشارکت اجتماعی است که به نوبه خود در محافظت از بناهای معماری و طبیعتاً بقای عمر آنها نقش ایفا میکند.در همین راستا ابتدا به تأثیر سلامت روان بررفتارهای اجتماعی پرداخته شده سپس نقش رفتارهای اجتماعی مذکور در توسعهپایدار بررسی میگردد. در این میان ازآنجاکه به نقش معماری پایدار در فرآیند توسعهپایدار بسیار پرداخته شده است مقاله حاضر این موضوع را بسط نداده و تنها از نتایج موجود استفاده میکند. کنکاش حاضر از نوع توصیفی تحلیلی بوده و به روش مطالعه کتابخانهای و با بررسی کتب و مقالات موجود در زمینههای جامعهشناسی، روانشناسی، معماری و انسانشناسی - انجام گرفته است.

توسعهپایدار، معماری پایدار، مشارکت اجتماعی، سرمایه اجتماعی ، سلامت روان