جهانگیر عبدی کوپایی - استادیار دانشگاه صنعتی اصفهان دانشکده کشاورزی گروه مهندسی آبیاری

دفن مواد زائد در زمین رایج ترین روشی است که در کشورهای در حال توسعه و توسعه یافته برای دفع مواد زاءد صنعتی، شهری و کشاورزی بکار می رود. در مرحله نهایی، جایگاه دفن معمولا با لایه های متراکم خاکی پوشانده می شود که نقش عمده ای در ایزوله کردن لندفیل از محیط زیست دارد. بطور خاص پوشش متراکم خاکی نقش تعیین کننده ای در کاهش میزان نفوذ آبهای سطحی و باران به درون جایگاه دفن بازی می کند. هرگونه عاملی که باعث افزایش میزان نفوذ و یا به عبارت دیگر هدایت هیدرولیکی پوشش لندفیل شود، باعث افزایش حجم شیرابه شده که عمال تهدید کننده ای برای آلودگی آبهای زیر زمینی و خاک محیط اطراف جایگاه می باشد. در این مقاله با استفاده از لایسمترهای آزمایشگاهی دو نوع پوشش خاکی (رسی و ماسه ای) مشابه سازی شده است و نمونه ها تحت تاثیر سیکل متناوب تر و خشک شدن، توسط باران ساز و شبیه ساز نور خورشید، قرار گرفته استبدین ترتیب که نمونه های درون لایسیمترها مرطوب گردیده و سپس در یک مدت معین در معرض خشک شدن قرار گرفت و تغییرات وزنی لایسیمترها توسط یک مکانیسم الکتریکی ثبت گردیده. در پایان هر سیکل خشک شدن پروفیلی در خاک ایجاد شد و کمقدار مکش لایه های پروفیل توسط روش کاغذ فیلتر اندازه گیری شد.