عاطفه دادخواه علی آبادی - کارشناسی ارشد تاریخ گرایش مطالعات قفقاز و آسیای مرکزی- دانشگاه تهران

ملک به عنوان شیوهای از زمینداری مطرح میشود که مالک آن ملزم به انجام هیچ خدمتی نبود ، فروش آن آزاد بود و به راحتی به افراد دیگر انتقال مییافت.با رویکارآمدن صفویان این نوع از مالکیتهای زمینداری بر اراضی ادامه یافت و در پی آن بر تعداد اراضی ملکی و موروثی افزوده شد. به طوریکه مالکیت اراضی شخصی و ملکی بعد از فوت افراد در خاندانشانادامه یافته و به بازماندگان منتقل میشد . منطقهی قفقاز به عنوان یکی از مناطق تحت سلطهی این دولت که در برگیرندهی ایالات ارمنستان، اران و گرجستان دربخشهای جنوبی بود، حضور این ملکداران محلی را به خوبی درک کرد. ملیکهایی کهزیر نظر حاکم مرکزی انجام وظیفه کرده و در امور مربوط به اراضی خود کاملا مستقل بودند وکسانی که به حق مالکیت آنها اعتراض داشتند در حل اختلافات خود مداخلات دولت را خواستارمی شدند. با توجه به آنچه گفته شد، این مقاله در پی شناخت این اراضی ملکی در قفقاز و تحولات آن در بازه زمانی مذکور است

اراضی ملک، ممالیک قفقاز، ملک فیودالی، اراضی خصوصی