زهرا رهنورد - دانشگاه علوم پزشکی تهران

هدف : بررسی کیفیت زندگی و عوامل خطر مربوط به آن در بازماندگان با اختلالات روانی مختلف، 21 ماه پس از زلزله روش : افراد آموزش دیده از، مطالعه کوتاه مدت پیامدهای پزشکی 36 ، برای این بررسی استفاده کردند . محققـا ن، 461 نفـر را در نظر گرفتند که از این افراد 209 نفر مرد و 252 نفر زن بودند که همگی بالای 16 سال داشتند و به یک میـزان در معـرض زلزله بودند . روانشناسان اطلاعات خود را از طریق پرسشنامه های روانشناسی بین المللی جمع آوری کردند . نتایج : شیوع اختلالات روانی از 3/3 درصد به 18 درصد بعد از زلزله افزایش یافته بود . اختلالات روانی شـامل : اسـترس بعـد از سانحه، دوره های افسردگی شدید و سایر بیماریهای روانی بودند و گروهی دیگر با سلامت جسمانی از نظر روحی دچار اخـتلال شده بود و این اختلالات در افراد میانسال و زنان و یا افرادی که ب عد از زلزله از نظر مالی دچار مشکل شده بودند و یـا موقعیـت اجتماعی خود را از دست داده بودند، بیشتر دیده شد و این امر باعث بدتر شدن زندگی آنها شده بود . نتیجه گیری : درصد زیادی از بازماندگان پس از زمین لرزه، به اختلالات روانی مبتلا می شدند و عوامـل خطـر زایـی کـه ر وی زندگی این افراد تاثیر می گذاشت شامل : سن، جنس ( بخصوص در خانم ها ) ، از دسـت دادن موقعیـت اقتـصادی و اجتمـاعی و آسیب های روانی بودند .