فاطمه باختری اقدم - دانشگاه علوم پزشکی تبریز - دانشگاه آزاد اسلامی
رقیه نوری زاده - دانشگاه علوم پزشکی تبریز - دانشگاه آزاد اسلامی

بلایای طبیعی تعداد زیادی تلفات ایجاد می کنند که از ظرفیت نظام بهداشت و درمان محلی جهـت ارائـه مراقبتهـای لازم خارج است . در چنین بحرانی کشورهای خسارت دیده، به دنبال یافتن راههایی جهت ارائه مرا قبتهـای پزشـکی فـوری بـه قربانیان می باشند که در این میان، ارسال بیمارستانهای صحرایی متحرک به مناطق آسیب دیده، جزء راه حلهای پایه و کلیدی می باشد . متن : بیمارستان صحرایی به عنوان یک تسهیلات بهداشتی و درمانی متحرک و خودکفا ) ) self-contained که دارای قابلیـت توسعه و استقرار سریع جهت رفع نیازهای درمانی فوری در یـک دوره خـاص از زمـان مـی باشـد، تعریـف مـی گـردد . کـاربرد بیمارستانهای صحرایی به سه دوره، مراقبتهای اورژانسی ( تا 48 ساعت بعد از حادثـه ) ، مراقبتهـای پیگیـری ( از روز 3 تـا (15 و عمل به عنوان تسهیلات موقت ( از ماه دوم تا 2 سال و یا بیشتر ) تقسیم می گردد . بحث و نتیجه گیری : بیمارستان صحرایی که جهت مراقبت فوری تجهیز می شود در صورتی مفیـد خواهـد بـود کـه طـی 24 ساعت اول پس از وقوع حادثه، در محل باشد . تجربه بم نشان داد که همه بیمارستانهای ارسالی به آنجا بعد از روز سوم و بیشتر بوده حال آنکه شواهد حاکی از آنست که ارسال جراح بعد از روز سوم، هزینه اثربخش نمی باشد . بیمارستان صـحرایی بایـستی حداقل 15 روز جهت پیگیری در محل وقوع حادثه مستقر باشد و در طی دوره بازسازی نیز در منطقه آسیب دیده ارئه خدمات نماید که به همین علت براهدائی بودن ونه قرضی بودن آن تاکید می گردد