لیلا واثقی - دانشجوی دکتری اقتصاد کشاورزی، مدرس و کارشناس پژوهشی دانشگاه پیام نو
داود درویشی سلوکلایی - دستیار علمی دانشگاه پیام نور واحد بندپی

تاثیر تحقیق در عملیات را امروزه می‌توان در بسیاری از زمینه‌ها مشاهده نمود. برنامه‌ریزی خطی از جمله قوی‌ترین تکنیک‌هایی است که مدیران می‌توانند در حل مسایل مختلف خود با توجه به شرایط مساله به کار گیرند. اگر وظایف تامین منابع مالی، تولید و فروش از وظایف اصلی هر بنگاه تولیدی قلمداد شود، برنامه‌ریزی خطی در حل مسایل تولید، نقش خود را بیش از سایر قسمت‌ها به خوبی نمایان ساخته است. به کارگیری موضوع ساخت مدل و نهایتا استفاده از نتایج آن مهم‌تر از هر مساله دیگر در روش برنامه‌ریزی خطی می‌باشد. از دیدگاه علم ریاضی برنامه‌ریزی خطی در مورد مسائلی که برای حل آنها نیاز به حداکثر یا حداقل نمودن توابع خطی نابرابر است، کاربرد دارد. در این مدل هدف تولید‌کننده بخش کشاورزی اساس تصمیم‌گیری می‌باشد. منابع موجود در مزرعه، قیمت نهاده و ستانده‌های فعالیت‌های کشاورزی، قیود و محدودیت‌ها که می‌تواند ناشی از منابع تولید، بازار، تناوب زراعی، قانونی و روابط بین محصولات باشد برای فرمول‌بندی یک مدل برنامه‌ریزی خطی در کشاورزی، به تحلیل مدیریت مزرعه در یکی از مزارع شهرستانهای استان مازندران به صورت مطالعه موردی بررسی شده است.

برنامه‌ریزی خطی، اقتصاد کشاورزی، نهاده و ستانده، مدیریت مزرعه