مهدی محمودجانلو - عضو هیات علمی گروه مهندسی صنایع، دانشگاه علم و فناوری مازندران
امیرعلی رمدانی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی صنایع، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندر انزلی
سارا جویباری - دانشجوی کارشناسی مهندسی صنایع، دانشگاه علم و فناوری مازندران

به مجموعهای از واحدهای کسب و کار همگن متمرکز در یک منطقه جغرافیایی خوشه اطلاق میشود.یکی از رویکردهای موفق در توسعه اقتصادی در دنیا، توسعه صنایع کوچک و متوسط و به خصوصرویکرد توسعه خوشهای میباشد. در ایران نیز این رویکرد در دهه اخیر مورد توجه قرار گرفته است. وجود تجمعات متعددی از واحدهای کسب و کار در مناطق جغرافیایی مختلف از یک سو و محدودیت منابعمالی و مدیریتی به منظور پیادهسازی و پشتیبانی از فرایندهای توسعهای از سوی دیگر، لزوم اولویتبندی و انتخاب خوشههای مستعدتر جهت توسعه را آشکار میسازد. در این مقاله ابتدا بر اساس دادههای ثانویه به شناسایی خوشههای صنعتی گل و گیاهان زینتی استان مازندارن پرداخته شده است. سپس جهت اولویتبندی پتانسیل توسعه این خوشهها عوامل موثر تعیین و بر اساس روش آنتروپی وزندهی شدهاند. نهایتاً بر اساس این اوزان و ماتریس تصمیمگیری بدست آمده، به اولویتبندی گزینههای موجود بر اساس روش تخصیص خطی پرداخته شده است. نتایج حاکی از آن است که خوشه کسب و کار چالوس دارای پتانسیل بالاتری جهت توسعه میباشد

خوشه کسب و کار، اولویتبندی، روش آنتروپی، روش تخصیص خطی