محسن بلندرفتار - کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی. دانشگاه آزاد اسلامی. رشت. ایران

کسب وکار امروزی دارای ناپایداری است و این شرایط بحرانی، منجر به بازنگری اولویت و هم چنین کاهش قابلیت اعتماد به مدل های موجود شده است. چابکی به عنوان الگوی نوین تولید و سازمان، برای مقابله با چنین شرایطی و برای تطبیق با تغییرات و شناسایی و بهره گیری مؤثر از فرصت هایی است که در اثر تغییر به وجود آمده است. سازمان ها در قسمت های مختلف باید وضعیت چابکی را ارزیابی کنند،تا بدان وسیله مدیران از وضعیت شرکت آگاهی یابند و بتوانند تصمیمات مناسب را اتخاذ کنند. دراین میان، نیروی انسانی بعنوان مهمترین دارایی در هر سازمان، هم می تواند توسعه را به ارمغان بیاورد و هممی تواند به عنوان مانع بزرگ توسعه عمل کند و و سنگ زیربنای توانمندسازی منابع انسانی، شناخت الگوهایی است که بر تصمیمات سازمانی مؤثر اند. باتوجه به اینکه نتایج پژوهش های انجام شده دررابطهبا چگونگی چابکی سازمانی درایران، نشان میدهد که تا سطح مطلوب و مورد نظر چابکی در سازمان ها، فاصله زیادی وجود دارد، طرح ریزی مجدد الگویی جامع بدلیل تغییر مداوم شرایط و نقص الگوهای ارائهو پژوهش شده در پرداختن به منابع انسانی، ضروری بنظر رسیده و برای چگونگی بررسی، تأثیر و کاربرد مؤلفه ها با تأکید بر منابع انسانی بر روی چابکی سازمانی وهمچنین، با ادغام شرایط مؤثر، مدلی برای چابکی سازمانی پیشنهاد گردید.

الگو، چابک، سازمان، نیروی انسانی