محمدامین کامرانی مهنی - دانشجوی دکتری مدیریت دولتی، دانشگاه تهران

هدف از این پژوهش مشخص کردن ملاک های انتخاب یک متغیر به مثابه سازه سرمایه روان شناختی و راهکارهای پرورش این سازه های انتخابی در سازمان ها است. در واقع در این پژوهش سعی شده به یکی از مهم ترین مشتقات رفتار سازمانی مثبت گرا، که همانا سرمایه روانشناختی است توجه ویژه شود. از این رو در ابتدا ضمن معرفی سرمایه روان شناختی به عنوان یک منبع مزیت رقابتی در حیطه مدیریت منابع انسانی، تلاش شده است تا ملاک هایی مانند مثبت گرایی، قابل اندازه گیری بودن، حالت گونه بودن و توسعه مداری و ملاک تاثیر بر عملکرد را به عنوان شاخص های انتخاب یک متغیر به مثابه ظرفیت سرمایه روان شناختی در سازمان ها مشخص کنیم، سپس از بین متغیرهای برآورد شده چهار سازه خودکارامدی، خوش بینی، امیدواری و تاب آوری را به عنوان اجزای تشکیل دهنده مفهوم سرمایه روان شناختی معرفی می کنیم و درادامه پژوهش ضمن توصیف هر یک از این سازه ها، به تاکتیک های مدیریتی برای پرورش این سازه های روانی در سازمان ها میپردازیم.

خودکارامدی، امیدواری، خوشبینی، تاب آوری، مزیت رقابت