سیدامیر موسویان - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی و علم مواد دانشگاه صنعتی شریف
مهدی مسیبی - دانشجوی کارشناسی مهندسی و علم مواد دانشگاه صنعتی شریف
امیرحسین کوکبی - استاد و عضو هیئت علمی دانشکده مهندسی مواد دانشگاه صنعتی شریف

جوشکاری سازه های چد نی اغلب به منظور بازسازی قطعات فرسوده و تعمیر عیوب قطعات ریخته گری انجام میپذیرد که باعث صرفه جویی و کاهش هزینه ها میگردد. روشهای مرسوم مانند استفاده از مفتول چدن ی یا الکترودها ی نیکلی، دارای نرخ رسوب پایین یا هزینه های بالایی میباشند. بنابراین به منظور کاهش هزینه، افزایش سرعت و نیز بهبود کیفیت از الکترودهای توپودر ی بهره میبرند. با این روش رسیدن به فلز جوشی با ساختار و خواص نزدیک به فلز پایه امکان پذیراست. با اعمال پوشش بر روی الکترودهای توپودری میتوان از مزایای روش جوشکاری MMAW نظیر کاربرد آسان و عدم محدودیت در شکل قطعات و موقع یت جوشکار ی بهره جست . به این منظور الکترودها ی توپودر ی با ترکیب های مختلف ساخته شده و اثر تغییر ترکیب شیمیایی پودر داخل سیم و پوشش، عملیات پیش گرم و آنیل بررسی گردید . سپس از جوشها نمونه هایی تهیه شد و آزمایشات متالوگراف ی، سخت ی سنج ی، آنالیز شیمیایی، کشش طولی و ضربه انجام گرفت . مشاهده شد که افزایش درصد سیلیسیم و کاهش درصد منگنز سبب افزایش گرافیت زایی و کاهش سختی میشود .پیشگرم در دماها ی پایینتر باعث افزایش تعداد ندول ها و کا هش فازهای کاربید ی و سخت در بین آنها میگردد. همچنین افزایش دمای آنیل نیز با حذف کاربیدهای پایدار باعث افت سختی میشود.

جوشکاری- چدن نشکن- الکترود توپودری - روش MMAW