ندا اجتماعی سنگری - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی. فارغ التحصیل از پردیس تحصیلات تکمیلی علوم و تحقیقات واحد خمین.
حسن حیدری - دکترای مشاوره خانواده. استادیار گروه روانشناسی و مشاوره، عضو هیات علمی پردیس تحصیلات تکمیلی علوم و تحقیقات واحد خمین.

هدف: هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه ابعاد آسیب شناسی روانی با طلاق روانی پیش بینی بروز طلاق روانی در زوجین با استفاده از ابعاد نه گانه آسیب شناسی روانی شامل طلاق روانی، شکایات جسمانی، علایم وسواسی جبری، حساسیت در روابط متقابل، علایم افسردگی، علایم اضطراب، علایم پرخاشگری، علایم ترس مرضی، علایم افکار پارانوییدی و علایم روان پریشی بود. روش پژوهش: روش تحقیق حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود که به بررسی روابط بین متغیر های آسیب شناسی روانی با طلاق روانی پرداخت. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زنان و مردان متاهل شهر تهران در سال 91-92 بود. روش نمونه گیری این پژوهش، در دسترس بود (زوج هایی که به دلیل تعارض زناشویی به مراکز روانشناسی در تهران (مناطق 1، 6 و 19) در سال 92- 91 مراجعه کرده بودند). حجم نمونه 150 نفر ( زوجینی که دچار طلاق روانی بودند) تعیین شد. ابزارهای مورد استفاده پرسشنامه های استاندارد تعارض زناشویی ( ثنایی- براتی(1379))، و پرسشنامه سلامت روان SCL-90 بود که پایایی و روایی آنها در تحقیقات متعدد به اثبات رسیده است. برای آزمون فرضیه های تحقیق، اطلاعات جمع آوری شده به وسیله پرسشنامه ها توسط شاخص های آماری همچون فراوانی، انحراف معیار، میانگین و آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل شد. یافته ها : یافته های این پژوهش نشان داد که بین شکایات جسمانی، حساسیت در روابط متقابل، علایم افسردگی، علایم اضطراب، علایم پرخاشگری و علایم افکار پارانوییدی با طلاق روانی رابطه معناداری وجود دارد. نتیجه گیری : بالا بودن شاخص های آسیب روانی در زوجین پیش بینی کننده بروز طلاق روانی در ایشان است.

آسیب شناسی روانی، طلاق روانی، تعارضات زناشویی