مریم قیاسی - بخش بهداشت و بیماریهای آبزیان ، پژوهشکده اکولوژی دریای خزر ، ساری
حسینعلی خوشباور رستمی
فرشیده حبیبی
آذین زاهدی

طی سال 1383 تعداد 86477366 میلیون قطعه بچه ماهی سفید به 11 رودخانه استان مازندران رهاسازی شد. جهت بررسی وضعیت آلودگی این بچه ماهیان به عوامل انگلی از مجموع 47 کارگاه فعال در پرورش لارو ماهی سفید، 25 کارگاه برای نمونه برداری انتخاب گردید که مجموعا 66 استخر را در بر می گرفت. از این کارگاه ها قبل از زمان رهاسازی نمونه برداری به عمل آمد. ابتداء بچه ماهیان بیومتر شده و سپس از پوست، برانش. چشم و دستگاه گوارش آنها لام مربوط تهیه گردید ولامهای تهیه شده مورد بررسی قرار گرفتند. از تعداد کل 4366 عدد بچه ماهی سفید نمونه برداری شده از 66 استخر، 45/11% (500عدد) آنها از به انواع آلودگی های انگلی مبتلا بودند. انگل هایجداسازی شده در این بررسی دیپلستوموم، داکتیلوژیروس، بوتزیوسفالوس ، انواعی از ناتودها، تریکودینا و اپی ستیلیس بودند. با توجه به درصد آلودگی به انگل های مختلف درصد فراوانی به این آلودگی ها به ترتیب شامل دیپلستوموم 4/53% ، تریکودینا 2/32% ، داکتیلوژیروس 4/15% ، نماتود 2/9% و بوتریوسفالوس 8/7% بود. لازم به ذکراست که شدت آلودگی درهمه موارد درجه یک (یعنی تعداد انگل شمارش شده در هر شان میکروسکوپی 10-1 عدد) بود. بیشترین انگل جداسازی شده متعلق به انگل دیپلستوموم و کمترین آن متعلق به انگل بوتویوسفالوس بود. با توجه به تعدادانگل های جداسازی شده بیشترین میزان آلودگی های انگلی مربوط به استخرهای فیروزکنده بروز شماره 1و2 میباشد (میانگین طول و وزن بچه ماهیان از این دو استخر به ترتیب استخر شاره1، L-6.1cm و W=1.8gr و استخر شماره 2، L-5.9cm و W=3.22gr). از تعداد 66 استخر، 28 عدد از استخرها کاملا عاری از آلودگی بودند و 38 عدد از استخرها به یک یا چند انگل آلوده بودند.