حسین فروزش - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران جنوب، گروه هنر و معماری، تهران، ایران.
فرهاد روح افزای - دکتری معماری- هنر های تجسمی از کشور فرانسه

انسان درهرمکانی که متولد می شود بامحیط اطراف خود رابطه ای دوسویه برقرار می کند بطوریکه ازیک سو به محیط وابسته شده و عوامل ضروری زندگی خود را درآن می یابد و ازسوی دیگر محیط نیز دررفتار او تاثیر متقابل و موثری می گذارد ازطرفی عنایت ناکافی به پیشینه معماری شهرها و کشور سبب گسترش مکان ها بناها و عناصرکالبدی تقلیدی و یا بی هویت میشود این درحالی است که مکان ها و بافتهای قدیمی شهرهمچنان جذابیت و هویت خود را برای شهروندان خویش حفظ کرده اند ازسوی دیگر عدم توجه به پیشینه های ارزشمند معماری درطراحی مکان ها جدایی افراد ازیکدیگر و کمبود تعاملات و تعلقات اجتماعی را درکنار سایرمعضلات شهری پدید می آورد برای حل این معضل معمار می بایست که درحین طراحی ارتباط خود را با ریشه های معماری شهر و کشورش حفظ کند و تنها دراین صورت است که درمکان ها و بناهای شهرهویت معماری احیا میشود

حس تعلق مردمی /هویت /مکان