آزموند مسیحی کشیشیان - کارشناس تخصصی مطالعات اقیانوس نگاری خلیج فارس و دریای عمان

تعداد کمی جوامع زئوپلانکتونی در 9 ایستگاه سواحل شمالی خلیج فارس در ایران مورد بررسی قرار گرفته اند. نتایج حاصله حاکی از آن است تنوع گونه ای زئوپلانکتونها در ایستگاههای اطراف تنگه هرمز، از تنوع بیشتری نسبت به دیگر ایستگاهها ( مناطق شمال غربی) در منطقه برخوردار است. تاژک پایان راسته های کالانوید و سایکلوپوید در جزیره قشم(جنوب غربی) از بیشترین تعد میانگین تراکم یعنی به ترتیب 17000 و 14000 قطعه در متر مکعب برخوردار بوده اند. در حالیکه تعداد قطعات شمارش شده در متر مکعب از هر راسته در ایستگاه دیلم 8000 قطعه در متر مکعب براورد شده اند. کاهش مقدار اکسیژن محلول و pH ، رابطه مستقیم با کاهش تعداد کل جوامع زئوپلانکتونی در این منطقه دارد که این موضوع در کاهش تعداد کمی کائیتوگناتها و اپندیکولارها قابل توجه می باشد، و در این راستا با افزایش مقدار pH تعداد کل زئوپلانکتونها بویژه کالانویدها و سایکلویدها نیز افزایش نشان می دهند. در حالیکه این امر در مورد افزایش مقدار TOC, TIC همانند درجه حرارت و کدورت رابطه عکس دارد. تغییرات شوری اثرات ضد و نقیض در تعداد کل جامعه زئوپلانکتونی از خود به جای می گذارد ناهنجاریهای مشاهده شده در افراد جوامع زئوپلانکتونی عبارتند از: جراحتهای مرگبار بر روی بدن کائیتوگناتها در ایستگاه نزدیک بندر لنگه، کاهش اندازه جثه در کلادوسراها مخصوصا Evadne tergestina، در ایستگاه بندر طاهری نزدیک خلیج ناییند، افزایش مدت دوره های پیش از بلوغ در تاژک پایان بخصوص کالانویدها، و مشاهده ناهنجاریها در بلوغ Centropages orsinii در ایستگاه دیلم، ترغیب در افزایش گونه های کوچک در راسته های کلادوسرا و کوپپدها و غیر در منطقه خلیج فارس.