نگار محرمی گرگری - کارشناس اداره سازه های دریایی و خشکی سازمان بنادر و کشتیرانی
محمد راستی اردکانی - کارشناس اداره سازه های دریایی و خشکی سازمان بنادر و کشتیرانی
محمد شاکری نیا - کارشناس اداره سازه های دریایی و خشکی سازمان بنادر و کشتیرانی

این تحقیق به مقایسه سطوح عملکرد لرزه ای اسکله طراحی شده توسط آئین نامه های طراحی ایران با سطوح عملکرد پیش بینی شده توسط آئین نامه مقاوم سازی [2] پرداخته است. اسکله طرح دارای قدمتی بیشتر از 40 سال میباشد که به دلیل نیاز بندر به افزایش سطح بهره برداری و افزایش مبادلات کالا که در نهایت منجر به افزایش ابعاد اسکله گردیده است و بعلت خرابیهای حاصله ناشی از گذشت زمان و خرابیهای ناشی از جنگ جزء مقوله پروزه هایی که نیازمند تعمیرات اساسی هستند قرار گرفته است. اسکله مذکور به دلیل افزایش ابعاد و توسعه بهره برداری که در بالا شرح آن داده شده است مطابق آئین نامه های بارگذاری لرزه ای، و نهایتاً بر اساس مباحث نهم ]5[ و دهم ]6[ مقررات ملی ساختمان و آئین‌نامه بتن ایران (آبا) ]7[ و پیش نویس آئین سازه های دریایی ایران و بندر سازی ژاپن و آئین نامه پلسازی ایران با توجه به ظرفیت موجود اسکله و انجام آزمایشات مورد نیاز جهت تخمین کیفی و کمی از ظرفیت باربری سازه موجود تحلیل شده است و در نهایت طرح از سوی مشاور پیشنهاد شده است.بگونه ای که طرح موجود کلیه ضوابط و معیارهای آئین نامه های مذبور را برآورد کرده است سپس همین سازه بر اساس رهنمودهای مندرج در آئین نامه مقاوم سازی و با رعایت کلیه محدودیتها و الزامات مجددا مدلسازی و آنالیز شده است و در انتها نتایج آنالیزها مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته است تا بدین ترتیب رفتار سازه از نقطه نظر عملکرد ،گستردگی کمی و کیفی مفاصل پلاستیک و توزیع برش و جابجایی تعیین گردد. این مطالعات نشان می‌دهند الگوهای متفاوت بارگذاری نتایجی متفاوت را بدست می‌دهند که از نظر کلی کم و بیش مشابه هستند لیکن در جزئیات با یکدیگر تفاوت دارند. عدم تشکیل مفاصل پلاستیک قابل توجه و در محدوده بعد از سطح عملکرد ایمنی جانی در تیرها و تشکیل مفاصل پلاستیکی درتعداد کمی از شمعها در سطح عملکرد بعد از ایمنی جانی و صرفا تشکیل مفاصل در آستانة تخریب درآنها از دیگر نتایج هستند.