علی جعفری ندوشن - دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی، دانشگاه بین المللی امام رضا (ع) مشهد
هانیه نیکزاد - کارشناس روانشناسی عمومی، دانشگاه پیام نور تفت
اعظم حسینی هنزایی - کارشناسی ارشد علوم تربیتی، دانشگاه شهید بهشتی تهران
مرضیه پورصالحی - دانشجوی دکتری رشته روانشناسی عمومی، دانشگاه الزهرا

با توجه به اهمیت خودتنظیمی در زندگی انسانها و همچنین مشکلاتی که هراس اجتماعی و رفتارهای اجتمایی در زندگی انسانها دارند، سوال اساسی بدین شکل مطرح می گردد که چه رابطه ای بین خودتنظیمی با رفتار غیرانطباقی و هراس اجتماعی وجود دارد؟ روش تحقیق در این پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است و جامعه آماری، شامل کلیه ی دانش آموزان پسر پایه پنجم ابتدایی که در سال تحصیلی 94-93 مشغول به تحصیل بوده اند و از طریق نمونه گیری خوشه ای 180 نفر انتخاب شدند. ابزارهای استفاده شده شامل پرسشنامه خودتنظیمی 14 سوالی بوفارد بود که نمرات در یک مقیاس 5 درجه ای از نوع لیکرت تهیه شده است. ابزار دیگر بکاررفته در تحقیق، پرسشنامه اضطراب اجتماعی است که شامل 19 گویه است و طبق DSM-IV برای کودکان 10 سال به بالا تنظیم شده است. همچنین برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری توصیفی و برای سنجش رابطه بین متغیرها از ضریب همبستگی استفاده شد. در تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده از نرم افزار رابانه ای SPSS20 استفاده به عمل آمد. نتایجی که از این تحقیق بدست آمد، بین اضطراب اجتماعی دانش آموزان و خودتنظیمی آنها رابطه وجود نداشت و بین خودتنظیمی و هراس اجتماعی دانش آموزان رابطه وجود داشت. نتایج تحقیق نشان می دهد که بین این دو متغیر همبستگی منفی است و ارتباط معکوس بین این دو متغیر وجود داشت.

هراس اجتماعی،رفتار غیرانطباقی، خود تنظیمی