آناهیتا مفخمی مهرآبادی - دانشگاه فرهنگیان، پردیس سلمان فارسی شیراز
حمیدرضا جوکار - دانشگاه فرهنگیان، پردیس شهیدرجایی شیراز

در سالهای اخیر فعال کردن دانش آموز در امر یادگیری مورد تأکیدنظام آموزشی قرار گرفته است. هدف از فعال کردن دانش آموزانپرورش خلاقیت آنان است. امروزه علم روان شناسی به ما می گویدکه فرآیند خلاقیت ذاتی نیست. بی تردید در پرورش و ایجادخلاقیت در دانش آموزان، معلمان نقش اساسی ایفا می کنند.خلاقیت قابل پرورش و رشد است و این امر مستلزم به کارگیریاصول و روش های خاصی است. معلم در هر مرحله از آموزش میتواند با بهره گیری از طرح مسائل و مباحث برای دانش آموزان وروش های متنوع تدریس، خلاقیت را در آنان پرورش دهد. دانشآموز باید از حالت شنونده و غیر فعال به حالت گوینده و فعالتبدیل شود و کلاس به جای «معلم محور» به صورت دانش آموزمحور» اداره شود. در کلاس دانش آموز محور، معلم نقش یاری دهنده و راهنما را دارد و راه های یادگیری را به دانش آموزان می آموزد تا آنها با استفاده از نیروی خلاقیت و ابتکار خود، مسیر وروش یادگیری را جست و جو کنند. به این ترتیب، دانش آموز محوراصلی توجه به کلاس می شود. این مقاله با روش توصیفی- تحلیلیانجام شده و هدف از آن بررسی تاثیر خلاقیت در تعلیم و تربیت وتغییر شیوه های تدریس در این حیطه می باشد و با توجه به آنشیوه های تدریس، مفهوم خلاقیت و یادگیری ، موانع خلاقیت دردانش آموزان و تعلیم و تربیت تعریف و بررسی شده است و در آخرنقش معلمان در راستای ایجاد خلاقیت در تعلیم و تربیت بیان شده است.

خلاقیت، تعلیم و تربیت، شیوه های تدریس، معلم، آموزش