مهناز افراشته - کارشناسی ارشد بالینی

زمینه و هدف: مطالعات اندکی در زمینه اثربخشی بازتوانی شناختی در درمان اختلال خواندن تاکنون انجام شده است. پژوهش حاضر با هدف، بررسی اثربخشی بازتوانی شناختی با استفاده از کامپیوتر در بهبود نقائص توجه اختلال خواندن انجام شد. روش: این طرح پژوهشی از نوع آزمایشی تک آزمودنی با خط پایه های چندگانه است. جامعه آماری این پژوهش شامل دانش آموزان مدارس پسران ابتدایی بروجرد که با مراجعه به مدارس از میان 20 دانش آموز شناسایی شده 9 نفر بصورت تصادفی انتخاب شدند. برای تشخیص نارسا خوانی از آزمون خواندن و نارسا خوانی (نما) استفاده شد و برای درمان در این طرح، از نرم افزار کاگنی پلاس (2007)، و برای ارزیابی توجه مستمر از تست عملکرد پیوسته، توجه انتخابی از تست استروپ، استفاده شد. در این پژوهش آزمودنی هادر 15 جلسه 40 دقیقه ای، سه بار در هفته برنامه تمرینی با نرم افزار کاگنی پلاس را دریافت کردند. داده ها با استفاده از روش تحلیل چشمی، درصد بهبودی و اندازه اثر d کوهن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته های پژوهش نشان داد میزان اندازه اثر مطابق اندازه اثر کوهن در حد بالایی است. نتایج حاکی از آن بود که مداخلات بازتوانی شناختی بر بهبود نقایص توجه دانش آموزان با اختلال خواندن تأثیرگذاری بالایی داشته است.

آزمون استروپ، آزمون عملکرد پیوسته، بازتوانی شناختی، اختلال خواندن، نقائص توجه، نرم افزار کاگنی پلاس