صابر قاسمی - عضو هیئت علمی گروه محیط زیست دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس
شهرام فداکار - کارشناس ارشد محیط زیست دریایی ، اداره کل حفاظت محیط زیست استان هرمزگان

در راستای تعریف یک چشم انداز بلند مدت جهت مدیریت پایدار زیستگاههای دریایی خلیج فارس و دریای عمان در استان هرمزگان ، عوامل تهدید کننده جمعیت گونه های حیات وحش دریازی در محدوده آبهای استان هرمزگان مورد شناسایی قرار گرفته و دلایل مرگ و گیر ، به گل نشستن و یا کاهش جمعیت پستانداران دریایی در سال 1386 در استان مورد بررسی قرار گرقت . 25 گونه از راسته نهنگ ها و دلفین ها در محدوده آب های خلیج فارس و دریای عمان گزارش شده است که در طی سال 1386 و در طی 21 مورد مرگ ومیر پستاندران دریایی ، 176 قطعه شامل 6 گونه از زیر راسته نهنگ های دندان دار و 2 گونه از نهنگهای بدون دندان در حد فاصل خور میدانی بندر جاسک در شرقی ترین مرز استان تا پاسگاه دو برکه از توابع شهرستان پارسیان ، تلف شده و اجساد آنها در سواحل استان مشاهده شد. از این میان دلفینها با98/6 درصد بیشترین آمار مرگ ومیر را داشته و بیشترین تعداد و دفعات مرگ ومیر در سواحل جاسک با 92/6 درصد مشاهده شده است. بر مبنای مشاهدات ، اسپاینر دلفین یا دلفین های راه راه با 7 قطعه ، استریپد دلفین یا دلفینهای فرفره ای با 72 قطعه و پروپویز با 10 قطعه به ترتیب بیشترین آمار تلفات را به خود اختصاص داده اند . طی بازدید از محل های مشاهده تلفات و به گل نشستن پستانداران دریایی در سطح استان ، شواهد و مدارک شامل عکس ، نمونه بافت ، بقایای اسکلت و جمجمه به همراه موقعیت مکانی ، هیدروگرافی و توپوگرافی محل ، وضعیت جذ ر و مد و وضعیت ماه قمری در هنگام استراندینگ ، وضعیت میزان تجزیه اجساد ، معاینه ی بیرونی اجساد (وضعیت قرار گرفتن بدن، میزان تجزیه شدگی لاشه ، علایم خارجی روی بدن ، جراحات روی بدن ) و اطلاعات حاصله از نمونه برداری ها از آلاینده ها ، انگل ها و بیماری ها جمع آوری شدکه پس ازعوامل نامعلوم ، فعالیت های صید و صیادی ( با 19 درصد ) و برخورد با شناورها ( با 14/3 درصد ) به عنوان مهمترین عوامل مرگ و میر پستانداران دریایی در سواحل استان هرمزگان در سال 86 مشخص گردیدند

پستانداران دریایی ، به گل نشستن ، مرگ و میر ، خلیج فارس ، دریای عمان ، هرمزگان