غلامرضا داورپناه - عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی زنجان

ایران با 7/8 میلیون هکتار اراضی آبی پنجمین کشور در دنیا از نظر وسعت اراضی فاریاب است. این رقم اگرچه فقط 50 درصد اراضی قابل کشت را شامل میشود اما قسمت عمده تولیدات کشاورزی از آن بدست می آید اصلی ترین عامل محدود کننده توسعه این اراضی کمبود آب است. با توجه به محدودیت آب یکی از معیارهای اساسی درحفظ و حراست از آن که کمتر مورد توجه قرار می گیرد . افزایش کارایی از آب است که با طرق مختلفی قابل حصول می باشد. یکی از ابها روش افزایش شاخص تراکم کشت (بهره وری مکانی) در ازای مصرف واحد آب بوده که از این منظر معرفی بهره بردرای چندجانبه از آب قنات ایستگاه پخش سیلاب در آبخوان قره چریان استفاده زنجان NBPD (3) , BPD(2), CPD(1) نسبت به قنوات دیگر دشت زنجان باشد که هنوز تامین 30 درصد برداشت از ابهای زیر زمینی سالیانه را بر عهده داشته و اکثرا دارای سفره های کوهپایه ای و شرایط استفاده چند جانبه از آب بوده که به ویژه با وقوع خشکی و کم آبی های سالهای اخیر باید مورد تاوجه قرار گرفته تا بهره وری پایدارتری از این منابع فراهم گردد.

قنات ، بهره وری مکانی ، بهره برداری چند جانبه ، شاخصهای NBPD , BPD , CPD