زهرا استیری - استادیار دانشگاه حکیم سبزواری
فهیمه شعبانی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه حکیم سبزواری

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثرات دستورالعمل های کانون توجه درونی و بیرونی برتعادل پویای افراد کم شنوا است. 17 دانش آموز دختر کم شنوای 14-11 سال ازمدارس دولتی شهر مشهد انتخاب، و براساس معیارهای ورود به مطالعه و نمرات پیشآزمون (بدون دستورالعمل)، به طور تصادفی به دو گروه توجه درونی (توجه به پاها) وتوجه بیرونی (توجه به علامت) تقسیم شدند. شرکت کنندگان آزمون راه فتن پنجه بهپاشنه را در 3 جلسه و هر جلسه 10 کوشش، تمرین کردند و 48 ساعت پس از آخرینجلسه تمرینی در آزمون یادداری (همانند پیش آزمون) و دو ساعت بعد در آزمونانتقال شرکت کردند. یک هفته پس از آزمون یادداری کوتاه مدت نیز آزمون یاداریبلند مدت اجرا شد. نتایج آزمون تی وابسته و ویلکاکسون نشان داد که هر دو گروهدستورالعمل کانون توجه درونی و بیرونی در آزمون یادداری کوتاه مدت پیشرفت داشتهاند اما این پیشرفت در گروه دستورالعمل بیرونی بیشتر مشاهده شد. در آزمون یادداریبلند مدت نیز بهبود عملکرد، تنها در گروه دستورالعمل کانون توجه بیرونی مشاهدهشد. در آزمونهای یادداری کوتاه مدت، بلند مدت و انتقال بین گروه ها تفاوت معنیداری مشاهده نشد. با این وجود در آزمون یادداری بلند مدت برتری با گروه دستورالعمل بیرونی و در آزمونهای یادداری بلند مدت و انتقال برتری با گروه دیگر بود.

دستورالعمل توجهی درونی و بیرونی، تعادل پویا، کم شنوا