علیرضا شیوافرد - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق جزا

مطبوعات با قدرت اثر گذاری فوق العاده ای که بر جامعه و افکار عمومی خصوصا در حیطه و چهارچوب امنیتی و مربوط به نظمعمومی دارند ، از اهمیت والایی برخوردارند. در نتیجه وقتی که جرایم علیه امنیت ملی از طریق مطبوعات ارتکاب یابند ، ماهیت آنبه جرم مطبوعاتی تغییر پیدا خواهد کرد و در این صورت اهمیت آن از حیث حقوقی و علمی دوچندان می شود.ذکر و احصاء اینگونه جرایم به خاطر مخاطره و حساس بودن چنین جرایمی که از طرف مطبوعات انجام می پذیرد، ضرورت دارد کهبرخی از این جرایم در قانون مجازات اسلامی ذکر شده و برخی دیگر در قوانین موضوعه دیگر آمده است.می بایست مرتکبین چنینجرایمی در این موضوعات را با سخت گیری بیشتر و متناسب با نوع جرایم ارتکابی که علیه امنیت ملی می باشد، قابل مجازاتدانست ولی از طرف دیگر نباید این موارد جای اصول حقوق بشری تصریح شده در اسناد بین المللی از جمله آزادی بیان قلم واندیشه و... را بگیرد. به عبارت دیگر لازم است که جرم انگاری های صورت پذیرفته در حوزه مطبوعات به عنوان استثنا مورد توجهقرار گیرد. با سیر در حقوق موضوعه ایران و قوانین موجود در این بستر از جرایم، متوجه می شویم که قانون گذار چنین دیدگاهخاص و استثنایی را نداشته و حتی در برخی موارد با استعمال واژگان مبهم وغیر حقوقی، قاضی و ذینفعان آن که جامعه و دولت نیزمی باشند را دچار ابهام و سردرگمی می کند.قوانین مربوط به این گونه جرایم بیش از هر جرم دیگری باید از صراحت و شفافیتبیشتری در جرم انگاری ها و مصادیق آن برخوردار باشد.

مطبوعات، جرم طبوعاتی، آزادی مطبوعات، جرایم علیه امنیت، امنیت ملی ، اسناد بین المللی