شاهرخ مالک - عضو هیئت علمی دانشکده فنی ، دانشگاه تهران
پیام طهرانی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران ،گرایش سازه ، دانشگاه تهران

در این تحقیق روشهای مختلف مقاوم سازی برای یک سازة فولادی موجود ده طبقه مورد بررسی قرار گرفته است. این روشها شامل استفاده از مهار بندها ی واگرا ،دیوار برش ی و میراگرهای متالیک، ویسکوز ، ویسکوالاستیک و اصطکاکی بوده است . در این راستا سازة مزبور ک ه در یک جهت دارای اتصالات خورجینی و دیوار برشی بوده و د ر جهت دیگر دارای تیرهای لانه زنبوری با اتصال گیردار می باشد، با استفاده از نرم افزار PERFORM-3D در حالت غیرخطی مدلسازی شده و اثرات اضافه نمودن سیستمهای مذکور به سازه با استفاده از آنالیزهای استات یکی و دینامیکی غیر خطی مورد بررسی قرار گرفته است . در آنالیز دینامیکی غیر خطی، پاسخ سازه تحت اثر هفت شتابنگاشت سازگار با طیف مورد استفاده بررسی شده و از مقادیر متوسط پاسخها و انرژیهای مستهلک شده در اعضا برای مقایسه استفاده شده است . در آنالیز استاتیکی غیرخطی نیز حداکثر پاسخها در دو حال ت توزیع بار یکنواخت و طیفی تعیین شده است .با توجه به نتایج حاصل میراگرهای ویسکوز و ویسکو الاستک به ترتیب در جهات X,Y با توجه به اعمال نیروهای خارج از فاز تغییر مکان بهترین تاثیر را روی سازه داشته اند .زیرا اجزای سازه ای و بخصوص ستونهای سازه آسیب کمتری می بینند . همچنین مشاهده می گردد روش طیف ظرفیت به نتایج محافظه کارانه تری در تعیین حداکثر تغییر مکان سازه بخصوص در موارد استفاده از میراگر منجر می شود.

مقاوم سازی، عملکرد، میراگرهای غیرفعال، روش طیف ظرفیت، آنالیز دینامیکی غیر خطی