احسان پاشانژادسیلاب - کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی آمایش سرزمین، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
ابوالفضل قنبری - دانشیار دانشکده جغرافیا و برنامه ریزی، دانشگاه تبریز، ایران

در این مطالعه با توجه با اثرات محیط زیستی ناشی از تغییرات اکوسیستم دریاچه ارومیه به عنوان یکی از اکوسیستمهای بی نظیر جهان مدلی برای سنجش آسیب پذیری اکولوژیکی منطقهای با استفاده از دادههای سنجش از دور ارایه میگردد. بر همین مبناهدف اصلی این پژوهش ایجاد پایهای برای توسعه چارچوبهای سنجش آسیب پذیری با استفاده از روشها و فنون نوین به منظورمقابله با آسیبهای محیطی ناشی از خشک شدن دریاچه ارومیه و مهمتر از آن ارتقا ظرفیت سازگاری و به عبارتی تاب آوری منطقهای در برابر بحران دریاچه ارومیه میباشد. بدین منظور، از تصاویر ماهواره لندست 8 در سال 2016 استفاده گردیده است. مهم ترینشاخصهای انتخاب شده شامل دمای سطح زمین) LST (، شاخص پوشش گیاهی) NDVI (، شاخص نرمال شده تفاوت شوریزمین) NDSI (، شاخص نرمال شده تفاوت رطوبت) NDMI ( هستند. جهت وزن دهی به معیارهای از تکنیک مقایسه دوبه دویی ونرم افزار expert choice استفاده شده است. در نهایت با اعمال وزن و محاسبه شاخص کلی آسیب پذیری محیطی) EVI ( میزان آن برای منطقه مورد مطالعه تعیین و پهنه بندی گردید. نتایج پژوهش نشان داد که روند خشک شدن دریاچه ارومیه تاثیر بیشتری را بر آسیب پذیری محیطی بویژه در پهنههایی از شهرستان آذرشهر، اسکو و بناب داشته است.

آسیب پذیری محیطی، دریاچه ارومیه، سنجش از دور، منطقه کرانه شرقی