شوذب عابری فروتن - مهندسین مشاور زیستاب- تهران، خ یوس فآباد، خ نهم، پ ۳۰ ، ط ۳

افزایش کارایی مصرف آب و اهمیت بهر هبرداری حداکثر از منابع آب کشاورزی، سبب توسعه روشهای آبیاری تحت فشار شده و آن را به عنوان یکی از مهمترین گزینه ها در انتخاب روش آبیاری مطرح نموده است. در سالهای اخیر علاوه بر گسترش روشهای آبیاری تحت فشار، شبکه های آبیاری با استفاده از لوله و بصورت تحتفشار نیز توسعه یافته است. تفاوتهای موجود در مبانی طراحی سیستمهای آبیاری تحت فشار با روشهای آبیاری ثقلی، سبب تفاوتهایی در طراحی شبکه های آبیاری گردیده است. در شبکه های آبیاری تحت فشار هر گونه تغییری در دبی، سبب تغییر در افتهای اصطکاکی و در نتیجه تغییر فشار درسیستم می شود. از آنجا که در این روش، حفظ فشار طراحی سبب عملکرد بهتر پاشند هها و آبدهی یکنواخت آنها می شود و راندمان کاربرد سیستمهای آبیاری تحت فشار نیز بر این اساس تعیین می شود، لذا تغییرات بیش از حد مجاز فشار در شبکه، سبب کاهش راندمان سیستمهای آبیاری تحت فشار میگردد. از طرفی در این شبکه ها انتخاب هیدرومدول طراحی بسیار حائز اهمیت است. انتخاب هیدرومدول طرح بدون در نظر گرفتن نحوه بهره برداری از شبکه و بدون برنامه عملی آبیاری، همان اثراتی را دارد که در قبل بیان شد. در این مقاله سعی شده است تا ضمن ارائه روشی برای انتخاب هیدرومدول طرح در شبکه های آبیاری تحت فشار، گزینه یا گزینههای مناسب جهت به حداقل رساندن تغییرات فشار در شبکه ارائه شود تا هم بهره برداری از شبکه ساده تر و هم راندمان تعریف شده طرح قابل دسترس باشد.

آبیاری تحت فشار، هیدرومدول، کنترل دبی و فشار، راندمان آبیاری، برنامه ریزی آبیاری