بهنام حبیب زاده آذر - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
حسین بابازاده - استادیاردانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
کامران زینال زاده - هیئت علمی گروه مهندسی آب دانشگاه ارومیه

هدایت هیدرولیکی خاک یکی از پارا مترهای مهم فیزیک خاک است که همواره اندازه گیری و برآورد آن مورد توجه محققین و پژوهشگران بوده است . اساس و پایه مطالعات طرحهای مهندسی منابع آب ، آمار برداری از متغیرهای اقلیمی و هیدرولیکی و تعمیم آن می باشد . به تعبیر دیگر راه حلهای طرحها و همچنین ابعاد و تاس یسات و سیمای طرح بستگی به دقت داده های تهیه شده و نحوه بسط و گسترش آنها دارد . به منظور طراحی شبکه های زهکشی زیرزمینی لازم است که ضریب هدایت هیدرولیکی خاک مشخص گردد .در این تحقیق دقت عمل دو روش چاهک معکوس بعنوان رایج ترین روش و پرمامترگلف بعنوان یک روش نسبتًا جدید ، در تعیین هدایت هیدرولیکی مورد ارزیابی قرار گرفته است . به این منظور یک قطعه زراعی با بافت لومی رسی به مساحت یکهکتار از اراضی دانشکده کشاورزی دانشگاه ارومیه در ابعاد 20*20 شبکه بندی گردید و در محل گره ها ، هدایت هیدرولیک یاشباع خاک با دو روش نفوذ سنج گلف و روش چاهک معکوس انجام .بررسی ها نتایج نشان داد که روش چاهک معکوس اصلاحی همواره مقادیر بزرگتری از ضریب هدایت هیدرولیک را نسبت به روش پرمامترگلف و آن هم نسبت به روش چاهک معکوس رایج به دست می آورد . به طوریکه ضریب هدایت هیدرولیکی بدست آمده از روش چاهک معکوس رایج 15% روش چاهک معکوس اصلاحی و 21/9 % روش پرمامتر گلف می باشد و ضریب هدایت هیدرولیکی بدست آمده از روش پرمامتر گلف69/7% روش چاهک معکوس اصلاحی می باشد.

هدایت هیدرولیکی ، روش چاهک معکوس ، روش پرمامترگلف