فاطمه محمدزاده لاریجانی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی روستایی، دانشکده جغرافیا، دانشگاه

دانش سنگ بنای توسعه و آموزش به عنوان بستر تولید دانش، رکن اساسی و حیاتی جوامع بشری است لذا، ماموریت نظام آموزشی کشور برای توسعه پایدار ساختن انسان هایی است که خردمندتر، فهیم تر، مطلع تر، پایبندتر به اخلاق و دارای حس مسئولیت و ذهن نقاد باشند و بتوانند از عهدهی راهبری خود برای یادگیری برآیند. بیشک آموزش و پرورش نقش بسیار ممتازی بر عهده دارد و یکی از بنیادهایی است که با تحقیق کارکردها و اهداف خود می تواند یکی از سهامداران اصلی تغییر و تحول در جهتتوسعه باشد. هدف این پژوهش مطالعه اهمیت بخش آموزش و امکانات آموزشی در توسعه روستایی و مشکلات و تنگناهایی که درپایین بودن سواد و آموزش در روستاهای ایران دخیل بوده و است می باشد. تحقیق حاضر به روش تحلیلی- توصیفی با استفاده از منابع کتابخانه ای، اسنادی و پایگاههای اطلاعرسانی صورت گرفته است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که استمرار حرکت خزنده و مرموز فقر فرهنگی- آموزشی در روستاها، به عمد یا به سهو در هر صورت مانع و مزاحم حرکات مترقیانهی توسعه اقتصادی و اجتماعی در جوامع روستایی و مالا در کل جامعه می شود. مضاف بر علل و ریشه ها ی تاریخی، از جمله عوامل استمرار فقر فرهنگی و آموزشی موجود در روستاها ناشی از نابرابری های مشهود در ارائه خدمات فرهنگی و آموزشی به مردم روستانشین در مقایسه با مردم شهرنشین است که عمدتا ناشی از تفاسیری است که سیاست گذاران و برنامه ریزان ملی اغلب تحت عنوان کوچکی و پراکندگی روستاها و لذا اقتصادی نبودن سرمایه گذاری در این زمینه ارائه و توجیح مینمایند

آموزش، امکانات آموزشی، توسعه پایدار روستایی، روستاهای ایران