حسین غفاری توران - کارشناس ارشد مهندسی صنایع - مرکز مطالعات و پژوهشهای لجستیکی و مهندسی د

تأمینکنندگان میتوانند تأثیر بسیار زیادی برروی عملکرد شرکتها در مقولههای قیمت، کیفیت، تکنولوژی و تحویل داشته باشند . در دهههای اخیر، رویکرد جدید و مهمی که در مدیریت زنجیره تأمین مطرح شده است ، تقویت و گسترش ارتباطات با تأمینکنندگان سازمان در قالب سیستم مدیریت روابط تأمین کنندگان ) ) SRM است ، که توجه آن به کل زنجیره تأمین از تهیه مواد اولیه تا مصرف کننده نهایی معطوف شده است ، بطوری که بتواند امکان افزایش رضایت مشتری و کاهش هزینهها را فراهم آورد . لذا در این کار رویکرد بهینهسازی کل فعالیت زنجیره تأمین ، بر پایه تأمین کنندگان در نظر گرفته شده است . بجای ارتباط از نوع برنده - بازنده ، ارتباط نزدیک و اعتماد متقابل از نوع برنده - برنده جایگزین ارتباطات قبلی شده و عمده فعالیتها به حذف عملکرد ضعیف تأمین کنندگان و توسعه بهبود عملکرد تأمین کنندگان از طرف خریدار متمرکز شده است و وظیفه فرآیند خرید به مدیریت ارتباط با تأمین کنندگان - که تعداد آنها به دقت کاهش یافته است - تغییر نموده است . بطور کلی مدیریت روابط تأمین کننده بدنبال ارائه چارچوبهای مناسب برای ارزیابی مستمر ، توسعه عملکرد و انتخاب تأمین کنندگان مناسب میباشد . هریک از فعالیتهای بر شمرده شده دارای زیر فعالیتهای مختلفی میباشند . ارائه مدلهای کمی جهت انتخاب تأمین کننده در فرآیند ارتباط خریدار – تأمین کننده از موضوعات اصلی در سیستم SRM میباشد . این فرآیند ، یک مسأله چند معیاره میباشد که در آن مسأله تعداد و اهمیت معیارها با توجه به استراتژیهای زنجیره تأمین میتوانند متفاوت باشند . با توجه به اهمیت نقش تامین کنندگان در دستیابی به اهداف زنجیره تامین ، در این پژوهش آخرین یافته ها در خصوص سیستم SRM ، اجزاء ، فرآیندها و مزایای بکارگیری آن در سازمانهای لجستیکی را بررسی مینماییم .

مدیریت زنجیره تأمین - لجستیک - مدیریت روابط تأمین کنندگان - انتخاب تامین کننده - خرید - تدارکات - منبع یابی